Dolne Miasto

Dolne Miasto zostało włączone w granice miasta w XVII wieku. Przed wybuchem II Wojny Światowej stanowiło gęsto zabudowany obszar z typowo mieszczańskimi, okazałymi kamienicami. Pomiędzy nimi działały obiekty o funkcji przemysłowej. Dolne Miasto nie ucierpiało mocno w czasie wojny, jednak lata PRL-u przyczyniły się nie tylko do upadku społecznego w dzielnicy, ale także jego estetyki i wizerunku. Kamienice nie były przez wiele lat remontowane, co silnie kontrastuje z powstałymi blokami z wielkiej płyty.

Jeszcze w latach 90-tych główną drogą Dolnego Miasta - ulicą Łąkową - poruszały się tramwaje. Na końcu mieściła się zajezdnia tramwajowa oraz pętla. Tory nadal są widoczne z jezdni, zaś sama zajezdnia pełni rolę parkingu. Likwidacja trasy tramwajowej i budowa trasy przelotowej spowodowały, że Dolne Miasto przestało być utożsamiane z samym Śródmieściem. Mimo że od ulicy Długiej dzieli je zaledwie kilkuminutowy spacer, nie jest ono odwiedzane przez turystów.

Na szczęście program rewitalizacji przewiduje odnowienie nie tylko budynków, ale także przekształcenie ul. Łąkowej w reprezentacyjny deptak. Niestety tramwaje nie wrócą już do tej dzielnicy. W zamian ma być uruchomiona krótka trasa... tramwaju konnego. Od kilku lat na terenie Dolnego Miasta działa także Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, które organizuje ciekawe wystawy.

Sam obszar centrum dzielnicy nie jest wprawdzie urządzony w bogatą zieleń, można jednak spacerować brzegiem Nowej Motławy, a także wybrać się na dawne bastiony, z których roztacza się piękna panorama miasta.